Major road works!

19 maart 2019 - Kaikoura, Nieuw-Zeeland

Dinsdag 19 maart, Kaikoura

Vanmorgen in alle rust opgestart. Echt in alle rust, want we stonden slechts met vier auto’s op deze camping. Dan is -ie wel bijna half vol, want het is een kleine camping. Maar met prima faciliteiten en WiFi.

Rond half tien vertrokken en na een half uur had ik de ruim twintig kilometer naar de grote weg weer afgelegd. Nog maar tweehonderd te gaan, pff. Gelukkig ging het daarna een stuk sneller via highway 6 en 1. De wegen werden vlakker en de bergen minder hoog en verder weg. Net voor Blenheim kwam ik langs de Pack ‘n Save en heb daar mijn boodschappen gedaan. Het mega grote went nog niet echt, maar de prijzen wel;-)

Eenmaal op highway 1 naar het zuiden kwam ik langs veel wegwerkzaamheden. Van honderd kilometer per uur naar dertig en iedereen hield zich daar keurig aan. Soms moest je even een paar minuten wachten bij zo’n mannetje of vrouwtje met een stop&go bord, die jou daarna vriendelijk toezwaaide. Het gaat allemaal heel relaxt. 

Vanaf Wharanui rijd je pal langs de Stille Oceaan, met felblauw water. Soms ligt het spoor tussen de weg en de zee en op enkele stukken tussen de weg en de bergen. En dat alles zeer dicht bij elkaar. De spoortunnels zijn net alsof ze zo uit Railaway zijn weggelopen, prachtig. Ik heb nog even mogen genieten van een goederentrein op dat schitterende traject.

Ergens bij Kekerengu heb ik op het strand gekeken. Een strand zoals bij ons is het niet, dit was zwart zand/grit. Maar met de prachtige kleur van de oceaan, de takken op het strand en de rotsen in zee was het perfect. Helaas is dat niet zo zichtbaar geworden op de foto’s.

De laatste dertig kilometer voor Kaikoura was het een en al werkzaamheden. Ze verstevigen/vernieuwen daar de weg en plaatsen wanden tegen vallende rotsen. In de avond en nacht sluiten ze het stuk naar Christchurch af, daar waarschuwen ze al ver van te voren voor. Via borden, maar ook via internet. En dan moet je een héél eind omrijden.

Doordat je of stil stond of met een slakkengang doorreed had ik mooi de tijd om om mij heen te kijken. Ik zag zelfs zeehonden op de rotsen in een baai aan de weg! Zo wil ik wel vaker ‘in de file’ staan. 

Uiteindelijk kwam ik om half drie aan bij Alpine-Pacific Holiday Park. Een leuke plek met zelfs een klein zwembad en twee hot pools. Van de receptioniste kreeg ik op verzoek nog wat wandeltips, maar die heb ik vandaag niet meer opgevolgd. Ik heb een paar wassen gedraaid en wat aangerommeld, ook weleens fijn. En nodig.

Foto’s

2 Reacties

  1. Adrie en Jaap:
    19 maart 2019
    Dat je zelfs kan genieten van in de "file" staan, zou men hier ook eens moeten beleven, zou minder agressie zijn. Verstandig dat je het na een reis dag een beetje rustig aan hebt gedaan, is ook weleens goed voor je lijf. Morgen weer een dag vol mooie dingen!!
    Als je die eindeloze oceaan ziet, voel je je heel klein, denk ik. Dat je, rail away, gevoel krijgt kan ik heel goed begrijpen, hadden wij ook toen met de trein naar Florence zijn geweest ooit, om Joost te bezoeken, zo mooi door de besneeuwde bergen. Dat was echt rail away. Zeker voor mij, die Drenthe ver genoeg vindt. Groet Adrie
  2. Anetta:
    19 maart 2019
    Bekende camping! Succes met walvissen spotten!