Dry and warm!

Dinsdag 2 april, Whenuakite

Het slechte weer van gisteren blijkt zo ongeveer op het hele Noordereiland te zijn voorgekomen. De voorspelde cycloon is gelukkig uitgebleven, daarentegen is er heel veel regen gevallen. Het had dus niet uitgemaakt waar ik overnacht had, overal was het nat. Gisteravond kon je de metershoge golven horen bulderen, het is weer eens wat anders dan een rustig kabbelende blauwe zee. Het was minder handig voor de praktische zaken. Hard rennend vanuit de keuken naar de auto met een emmer vol spullen en schone afwas, maar het regende te hard om ze op te ruimen onder de klep. Alle natte was hing en lag nog in de auto, dat droogde slechts een beetje met de ramen een klein stukje open. Het regende ook te hard om thee te halen of te plassen, maar uiteindelijk moet je toch een keer;-) Ondertussen is het om acht uur alweer donker en aangezien Count Dooku rust had, deed ook de binnenverlichting het niet meer en was de koelkast uit. Ja, kamperen is soms afzien hoor!

Vanmorgen werd ik wakker gemaakt door een stralende zon. Zo anders dan gisteren. Dus gauw alle natte zooi buiten en de deuren wagenwijd open. Tevens de koelkast voor de zoveelste keer schoongemaakt met al dat water op de bodem. En weer op pad. Tauranga blijkt een immens grote stad te zijn. Ik ben nu via de haven en highway 2 richting het noorden gereden en dat was druk. Afgelopen zondag zag ik natuurlijk niet veel van de stad door die stortbui, maar nu was het goed te zien. Diverse rijbanen en op- en afritten, dus het was goed opletten en uitkijken geblazen. Een kwartier verderop in Bethlehem heb ik getankt en boodschappen gedaan en eenmaal op de 25 keerde de rust weder. Een mooie route maar wel met de bekende bochten,  stijgingen en dalingen. De hele omgeving is nog groen, met de schitterende pluimen, bloeiend gras, dennen en palmbomen. Het matcht niet echt bij elkaar, maar bijzonder is het zeker. De natuur lijkt hier wat ‘kleiner’. Het is anders dan op het Zuidereiland, zeker niet minder mooi maar moeilijk uit te leggen. Ook hier zie je onderweg de vele dierenarts klinieken, golfbanen en in de bebouwing de bordjes naar de bowlingclub.

Omdat ik nog te vroeg was om in te checken op de geboekte Kiwi camping in Whenuakite, ben ik een stukje doorgereden naar Hot Water Beach. Wat een gekte daar. Mensen met het zweet op het voorhoofd die een kuil staan te graven op het strand en daarna ook nog in het warme water in die kuil gaan zitten. Het is maar waar je zin aan hebt. De zee was daar echter wel schitterend. Hier zie je wel een verschil met het Zuidereiland: je moet parkeergeld betalen bij het strand, big business.

Ondertussen is de was bijna schoon en droog en de korte broek al aan. Ik blijf tot vrijdag in de Coromandel, het is hier een prachtig gebied met bos en zee dichtbij. Dus ongetwijfeld wordt er weer gewandeld;-)