Gondola and hiking!

Maandag 11 februari, Mount Cavendish/Christchurch

Voor de ongeruste volgers: Vanmorgen zag ik op het nieuws dat de bosbranden in Nelson, die vandaag dag zeven ingaan hopelijk vanavond onder controle zijn. Vanuit Nederland word ik op de hoogte gehouden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken, waar ik mijn reis heb aangemeld. Zelf probeer ik het nieuws te volgen via de New Zealand Herald app, de locale Telegraaf. Nelson staat wel op de route, maar pas over enkele weken. Tegen die tijd zal de brand wel geblust zijn..

Vandaag is het tijd voor wat actie! De stad met de daarbij behorende drukte heb ik wel gezien, ik ga hiken in de natuur.

Eerst de overnachting van morgen maar even geregeld. Ik heb een mail gestuurd naar Onuku Farm Hostel, een stukje onder Akaroa op zo’n 90 kilometer van Christchurch. In mijn gebrekkig Engels (met excuses daarvoor alvast vermeld) heb ik gevraagd om een ‘unpowered vansite’ voor een of twee nachten. Binnen het uur had ik een heel lief mailtje terug en ze verwachten mij morgen vanaf 14.00 uur.

Ik ben blij dat ik sinds aankomst hier eerst drie nachten een hotel heb geboekt om bij te komen en te wennen. In deze stad is een auto helemaal niet nodig, het is lekker overzichtelijk (als je uitgeslapen bent;-)) en prima te doen lopend of met de bus.

En morgen is de dag dat ik mijn auto op kan halen! Ik had iets in de kleine lettertjes gelezen dat er een gratis transfer vanaf de luchthaven of uit de stad bij inbegrepen was, dus dat leek me wel handig. Met m’n tablet naar de receptie van het hotel, de situatie uitgelegd en gevraagd of ze voor mij wilde bellen naar Spaceships. Dat wilde ze, maar het gesprek moest ik helaas zelf voeren. Toen ik nogmaals aan de telefoon mijn verhaal afstak, bleek ik een dame aan de lijn te hebben die Nederlands sprak. Handig hoor. Vanuit Christchurch blijkt het anders te werken. Ik mag een taxi of Uber nemen en de kosten worden tot maximaal 29 dollar vergoed. Of ik neem de bus naar het vliegveld en dan halen ze mij daar op. Ik ga voor die optie; ik hou d’r van.

Nadat ook dat geregeld was op weg gegaan naar het busstation, waar ik met de Red Line 28 richting Lyttelton vertrok. Halverwege stopt de chauffeur aan de kant van de weg op een industrieterrein, zet de motor af, neemt de geldlade en zijn tas mee en stapt uit. Omdat ik blijkbaar de enige was die dat raar vond, heb ik maar afgewacht en gelukkig, er stapte een nieuwe chauffeur weer in. Bijzonder.

Na een half uur stapte ik uit bij de Gondola, een cable car naar Mount Cavendish. De heenweg had ik een gondel voor mij alleen, heerlijk. Het uitzicht was toen al fantastisch en dat werd alleen maar beter toen ik boven was en tijdens mijn hikes daarna. Veel toeristen bleven in het restaurant van het uitzicht genieten en gingen toen weer naar beneden. Dat is helemaal niet leuk; je moet er wel wat voor doen. Onderweg kwam ik erachter dat ik mijn zonnebrand was vergeten (en de zon scheen fel, 26 graden met een windje en bovenop de berg). Ik kan mij de dagen na de Afsluitdijkloop nog goed herinneren... Gelukkig had ik nu wel een lange broek aan. Ik hoopte dat het winkeltje iets te koop had, maar helaas. Ook geen toerist te bekennen met zonnebrand. Nu ik er toch was wilde ik ook gaan lopen, dus de gevolgen zie ik vanavond wel.

Nadat ik een stuk was afgedaald de ‘Major Horn Track’ opgepakt. Achteraf maar goed dat ik die als eerste heb gedaan, anders was ik denk ik niet meer teruggekomen. Het zou een route zijn van een kilometer waar je een half uur over doet. Nou, iets klopte er niet. Volgens mij was ik al lang een kilometer op pad, klauterend over een rotsenpad naar beneden richting de haven. Ik heb maar niet gewacht tot ik helemaal beneden was, want datzelfde pad moest ik ook weer omhoog. Hijgend als een postpaard ben ik halverwege op de weg naar boven op een rots gaan zitten waar net een beetje schaduw was om bij te komen en een broodje te eten. Het was daar heerlijk stil, behalve je eigen gepuf en wat krekels hoorde je helemaal niets. Dus ik snap de man wel die bijna hartproblemen kreeg toen ik ‘Hi there’ zei. Ik had hem wel aan horen komen, maar hij was zo in gedachten dat -ie bijna over mij struikelde. Onderweg kwam ik bordjes tegen met ‘Warning - Entering rock fall hazard - Please move quickly through this area’. Dat snap ik, maar hoe dan?!

Toen ik weer bij het beginpunt was, kreeg ik nieuwe energie en moed dus heb ik nog een route gedaan: ‘Mount Pleasant Track’. Dat pad zag er een stuk beter uit, hoewel het wel smal was. In eerste instantie wilde ik een klein stukje doen. Dat werkt niet, want je wilt toch weten wat er aan de andere kant van de berg te zien is! Gelukkig eerst bergopwaarts, helemaal tot de top met de zendmasten. En de beloning was er zeker aan de andere kant: een prachtig vergezicht op de Zuidelijke Stille Oceaan.

Bij terugkomst héél veel water gedronken bij de Gondola (want ik was onderweg al snel door mijn voorraad heen), uitgepuft en rond half vier afgedaald. Het begon inmiddels ook bewolkt te worden, dus ik heb vandaag echt geluk gehad met het schitterende weer. Helaas zag ik de bus net voor mijn neus vertrekken, gelukkig kwam er met twintig minuten weer eentje.

Op de terugweg met een medewerker in het bakkie gezeten. Hij herkende mij van vanmorgen en vond dat ik lang op de berg was geweest. Uitgelegd dat het zó mooi was en dat ik gewandeld had. Onderweg vertelde hij over de rotsen die los kwamen (afgelopen dinsdag was er nog een beving geweest met een kracht 4), de weg die dicht zat en over twee mensen die onlangs waren overleden op de berg naast ons door vallende rotsen. Okee, dan besef je weer dat het niet vanzelfsprekend is wat ik doe.

Terug in Christchurch nog even door het centrum gestruind en op zoek naar eten. In de supermarkt bij het busstation kwam ik wel heel bijzondere producten tegen.. Rond zessen weer terug in het hotel. Vanavond doe ik weinig meer, lekker met de benen omhoog.

Mochten jullie je trouwens afvragen waarom er zoveel foto’s geplaatst worden: na terugkomst kan ik dit reisblog printen als fotoboek. En het is voor jullie ook niet leuk als je alleen maar tekst ziet, toch?