Paradise!

Zaterdag 16 maart, Marahau

Het eerste wat ik vanmorgen zag toen ik mijn ogen open deed: zon! Gisteravond ook nog tot in het donker buiten gezeten, de temperatuur was heerlijk. Voor het eerst sinds enkele dagen weer ingesmeerd met zonnebrand, dat was nu wel nodig.

Voordat ik naar het Abel Tasman National Park reed, ben ik eerst Richmond ingereden voor een paar boodschappen en een tankbeurt. Vlakbij lag een shopping mall, dus dat leek me wel handig. Ik was alleen die drukte niet meer gewend. Gauw bij de Pack ‘n Save inkopen gedaan en vlakbij getankt. Dat gaat nu na vijf weken een stuk sneller, ik weet wat ik nodig heb en kan het inmiddels vrij snel vinden.

Rond kwart voor elf ben ik naar Highway 60 gereden richting het noordwesten. Wederom een mooie route, hoewel op dat moment de baaien allemaal droog lagen. Vast laag water en misschien ook een gevolg van de langdurige droogte. Een Nieuw-Zeelandse man uit Golden Bay vertelde laatst dat het hier sinds medio december niet meer had geregend, tot vorige week. Er is ook een flink watertekort en restrictie op het watergebruik. Onderweg zie je veel wijngaarden en fruittelers. Na enige tijd passeerde ik Motueka. Op de kaart leek het maar een klein gehucht, maar het was een heuse stad met alles wat je maar nodig kunt hebben. Achteraf had ik hier ook wel boodschappen kunnen doen. Tja, als je alles vooruit weet.

Bij Kaiteriteri zou ik eerst gaan overnachten. De Canadezen gaven dat als tip om van daaruit met de watertaxi naar het Abel Tasman park te gaan en te wandelen. Het is een soort hop on hop off idee. Je kunt ergens afgezet worden en elders weer opgepikt worden of ter plekke wandelen. Gisteravond was de WiFi zeer slecht, dus ik kon het niet uitzoeken. Ik had wel wat folders en magazines, maar daar kwam ik ook niet verder mee. Opeens bedacht ik mij dat ik veel beter in het Abel Tasman park kon overnachten, vlakbij een wandelroute. De offline Spaceships app en maps gaven uitkomst, het werd The Barn een eindje boven Marahau. Na lang wachten op een beetje internet kon ik de boeking voltooien, gelukkig. Het is wel weekend en nog steeds zie je onderweg bordjes met ‘No vacancy’. Niet alleen bij de motels, maar ook steeds vaker bij campings. Een campingplaats zonder stroom gaat meestal nog wel, alleen zijn er daar minder van. Dus liever weet ik van te voren of ik terecht kan.

Net voorbij Riwaka moest ik de 60 af en daar gingen we weer... met 20 de berg op en met 25 er weer af. Zoveel scherpe bochten en steil. Maar om goed twaalf uur kwam ik aan bij The Barn. En dat is een fijne plek! Mega mooie uitzichten, een leuk terrein en pal aan de Abel Tasman Coast Track. Ik had gevraagd om vroeg in te checken zodat ik gelijk kon wandelen en dat mocht. Dus auto op de plek gezet en gaan.

En het is hier paradijselijk. Echt schitterende baaien, die je ziet vanaf het pad wat hogerop door het bos loopt. Het is een goed begaanbaar pad, soms bijna op zeeniveau en soms op ongeveer 200 meter hoogte. Ik heb er voor gekozen om naar de Apple Tree Bay te lopen, zo’n anderhalf uur verderop. En dat was geen straf;-) Daar heerlijk een uurtje tegen een boom op het strand gezeten, ik ben weer helemaal in de zen.

Teruggelopen via dezelfde route en ook andersom was het schitterend. Af en toe kwam de zon door de bewolking, maar de temperatuur was zomers. Dus op de camping de korte broek maar weer aan!

Morgen rijd ik nog verder omhoog naar Pakawau en blijf daar ook een nachtje. Misschien dat ik onderweg nog wat ga lopen, dat zien we morgen wel weer. Nu hier heerlijk verder genieten!